Let's Love everything in this planet

3/19/2011

ถึงแล้ว Bismarck

            ในที่สุดก็เดินทางมาถึง Bismarck จนได้ จากการเดินทางที่ใช้เวลาทั้งวัน จากเชียงใหม่ - สนามบินสุวรรณภูมิ - สนามบินอินชอน (เกาหลี) - สนามบินเมือง Seattle (USA) - สนามบินเมือง  Minesapolis และต่อด้วย สนามบินเมือง Bismarck พอมาถึงสนามบินเวลาสี่ทุ่มของที่นี่ก็มีคุณ Diane และ คุณ Jhon หัวหน้างานมารับท่าทางใจดีมาก อากาศที่สัมผัสเมื่อเดินออกมาจากสนามบินคือ ความเย็น จากสนามบินถึงอพาต์เมนต์ใช้เวลาไม่นาน ระหว่างทางจากสนามบินมาถึงที่พักไดแอนและจอห์นแนะนำสถานที่ต่างๆที่ขับรถผ่านและขับไปแวะที่ supermarket ให้ผมดูและแนะนำว่า เมืองนี๊ค่อยข้างปลอดภัยสามารถเดินเที่ยวทั้งกลางวันและกลางคืนได้สบายแต่อากาษจะหนาวนะ จอห์นและไดแอนก็พามาถึงที่พัก ซึ่งมีน้องคนไทยสองคน คนหนึ่งเรียนวิศะที่ พระจอมเกล้าบางมด ปีสอง และอีกคนเรียนนิติศาสตร์ที ม.เอแบค ปีสอง ซึ่งมาอยู่ก่อนหน้าได้ไม่กี่วันมาเปิดประตูให้ ไดแอนให้กุญแจห้อง แนะนำห้องพักให้  ห้องพักที่นี่พอดูข้างหน้าห้องก็คงไม่ต่างจากห้อพักทั่วๆไปที่เห็นในบ้านเรา แต่พอเปิดประตู ภายในจะเป็นห้องโถงอุ่นมาก มีทีวี โซฟาสำหรับดูทีวี อีกฝัง เป็นโต๊ะกินข้าว มีตู้เย็น เตาแก๊ส เครื่องปิ้งขนมปัง และก็อ่างล้างจาน พอเดินเข้าไปด้านใน มีห้องน้ำหนึ่งห้อง และห้องนอนสองห้อง ซึ่งน้องสองคนอยู่ด้วยกัน และอีห้องหนึ่งเป็นของผม ภายในห้องนอน ปูด้วยพรมสีเทา ทั่วทั้งห้องจะปูด้วยพรมสีเทาหนารวมถึงห้องนอนผมด้วย เพราะที่นี่อากาศหนาวเย็นและจะหนาวเย็นมากที่สุดในหน้าหนาว เลยต้องมีพรมสำหรับความอบอุ่นของเท้าภายในห้องนอนมีตู้ ตอนแรกนึกว่ามีห้องอะไรอีกพอเปิดประตูเข้าไปเป็นตู้เก็บเสื้อผ้า ออกแบบมาให้ประหยัดพื้นที่ของห้องมีประตูสองบาน เลื่อนเปิดคล้ายกับประตูไม้แบบจีนสมัยก่อน นอกจากนั่นยังมีโต๊ะเครื่องแป้งพร้อมกระจกบานใหญ่ ซึ่งผมใช้มันสำหรับวางโน๊ตบุ๊คและหนังสือ เตียงนอนที่มีฟูกสองชั้นนุ่นมาก และอีกมุมหนึ่งเป็นโต๊ะโคมไฟไสตล์ยุโรปอันหนึ่งตั้นตระง่านอยู่ ผมก็ยังงงๆว่าทำไมโคมไฟไม่มีสวิท เลยลองเอามือไปสัมผัสดู ปรากฏว่ามีไฟขึ้นมา และลองสัมผัสดูอีกครั้งมีแสงไฟสว่างมากขึ้น พอสัมผัสอีกครั้งไฟก็ดับไป อ้าว! ผมชอบจังโคมไฟอันนี้ จัดการเอาของจากกระเป๋าใส่ตู้เสื้อผ้า ปูที่นอน เรียบร้อยแล้วพบว่า ผมลืมประเป๋าอักเล็กที่สนามบินซึ่งบรรจุ ถุงมือ หมวกและผ้าพันคอไว้ สาเหตุของการที่ลืมเพราะผมมีกระเป๋าพายสะอันใหญ่เดียวแต่สาเหตุแยกเป็นชิ้นส่วนออกเป็นสามแบบ ซึ่งสามารถนำมาใช้งานได้แตกต่างกัน ผมไม่ทราบมาก่อนว่าที่สนามบินจะแยกกระเป๋าส่วนหนึ่งผมออกไป พอไดแอนและจอห์นมารับผมก็ตามไปขึ้นรถทันที แต่ว่าไม่เป็นไรพรุ่งนี้กะไปติดต่อที่สนามบินดูอีกที อาบน้ำ โหว! ห้องน้ำที่นี่ไม่มีหัดฉีกก้น น้องครับ!! แล้วเราจะใช้ยังไง คำตอบที่ได้ก็คือ พี่ครับล้างในก๊อกข้างล่างครับ พร้อมกับอาบน้ำไปเลยครับพี่ -0- เพราะที่นี่เขาจะใช้ กระดาษชำระอย่างเดี่ยวคงเพราะมันหนาวมั้ง วาวน้ำในอ่างล้างหน้า หรือไม่ว่าจะเป็นวาวเปิดฝักบัวทุกอันจะมีสองวาว วาวน้ำร้อน กับวาวน้ำเย็นมาก เราต้องเปิดผสมกันเอาเองจนได้น้ำอุ่นในระดับที่เราพอใจ ผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็ขอตัวลงนอนเลย..  ZZzz

8 comments:

  1. อย่าลืมถ่ายรูปมาให้ดูนะ จากที่อ่านแล้วการเป็นอยู่ก้อดูโอนะ รีบๆเก็บเงินซื้อกล้องน้าาา ^______^

    ReplyDelete
  2. โอเคเลยเพื่อน คิดถึงนะ มากมาก

    ReplyDelete
  3. ไ ว้ถ่้ ายรูป มาให ้ดู นะ น้อ ง !!

    น้อ งไป ห าที่ฉ ีดก้ นมาติดเอ งเ ลย ฮ ่าๆๆ ๆ

    ReplyDelete
  4. 55 พี่ทำไมเมนต์แบบนี้ :D อยากพูดภาษาอังกิดได้จังเลยวุ้ย อึดอัดสื่อสารไม่เปง แง้ๆๆๆ

    ReplyDelete
  5. สู้นะเป็นกำลังใจให้

    ReplyDelete
  6. ฉันว่าแล้ว แกต้องลืมของ,,,,

    ReplyDelete
  7. ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ กำลังจะไป August นี้ เมลมาคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันได้ค่ะ salinee.tanny@gmail.com

    ReplyDelete