Let's Love everything in this planet

3/24/2011

Snow man and Soup cafe

 วันผมตื่นเช้าเช่นเคยพร้อมอาการหนักหัวนิดหน่อยคล้ายจะเป็นหวัด จัดยาแก้ไข้ดักไว้ สองเม็ด ก่อนจะนอนพักซักชั่วโมง ก่อนถึงเวลา บ่ายโมง  เทียงแล้ว พี่อุ๋ยไปซุปคาเฟ่ไหม! สันน้องคนไทยที่มาพักด้วยกันเรียก น้องสองคนไปก่อนเลยครับเดียวพี่ตามไป สักพักผมใส่เสื้อกันหนาวตัวหนา ร้องเท้า ไปที่ร้าย soup cafe วันนี้หิมะไม่ตกแล้วเหลือไว้แต่กองหิมะที่สูงจนถึงเข่าเลยที่เดียว บนถนนจะมีรถไถหิมะ เพื่อที่จะโกยหิมะออกจากถนน ผมเดินตามถนนไปจนถึงร้าน เปิดปะตูเข้าไปรับความอบอุ่นภายในร้าย สันและวิน นั่งกินซุปกันอยู่กวันนี้น้องสองคนมีงาน ผมว่างครับ ผมเดินไปสั่งซุปกับคุณ มาร์ค หนึ่งถ้วย แล้วมานั่งทานซุปกับน้อสองคน ภายในร้าน มีคุณ ทอมมี่ที่เป็นลูกค้าประจำ คุณทอมมี่เป็นชายวันกลางคน หน้าตาคล้ายกับคนอินเดียแดงที่เป็นชนพื้นเพของอเมริกัน คุณทอมมี่ผมยาวปะปา เคยเป็นทหารนาวิกโยทิน แต่ตอนนี้เขาเป็นคนไร้บ้าน เมื่อหกเดือนก่อนโดนชกเข้าที่คางทำให้ต้องดามฟันโดยใส่เหล็กดัดกรามทั้งฟันเอาไว้ ทำให้พูดอ้าปากไม่ได้ แล้วผมจะเข้าใจได้ยังไง ^^ คุณทอมมี่ยิ้มและพูดทักทายเราสามคน โดยที่มีวินคนเดียวที่พูดภาษาอังกฤษได้คล่อง ทอมมี่ทำเอาผมกะสันอึ้งไปเลยทีเดียวครับ  โต๊ะที่ผมนั่งมีคุณลุงใจดีคนหนึ่งผมจำชื่อลุงไม่ได้แล้ว ยิ้มทักทายพวกผม ในขณะที่คุณ มาร์คกำลังตักซุปให้กับลูกค้า และ ฝรั่งอีกสองคนกำลัง ล้างจาน ที่เคาท์เตอร์ร้าน ถึงเวลาที่น้องวินกับสันจะไปทำงานแล้ว พวกเราเก็บถ้วยซุปไว้ที่เก็บชาม เมื่อน้องๆเดินออกจากร้านไปเพื่อไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมไปทำงาน  "ผมขอนั่งตรงนี้ได้ไหมครับ " ผมขอนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับลุงใจดีคนนั้น ได้เลย! คุณลุงเป็นชายวัยเริ่มต้นแก่ ^^ ร่างท้วม พุงอ้วน ตัวล็ก หน้าตาท่าทางใจดีมากก  ผมแนะนำตัวกับลุงว่าผมเป็นใคร คุยกับลุงได้พัก ก่อนน้องวิน และสันจะกลับเข้ามาที่ร้าน คุณลุงเล่าเรื่องราวของคุณลุง ให้ฟัง คุณลุงกำลังจะเตรียมเปิดบ้านสงเคาระห์เด็กกำพร้า โดยมีแผลนไว้ว่าจะเปิดทั่วโลกเลย โดยจะเริ่มจาก ไอริสเป็นประเทศแรก คุญลุงเล่าเรื่องราวของความเชื่อต่อพระเจ้าให้ฟัง หลายอย่างเกี่ยวกับความเมตตาของพระเจ้า ที่ท่านเคารพให้เราสามคนฟัง ก่อนที่ คุณน้าทอมมี่จะเข้ามาร่วมวงสนทนากับเรา ผมฟังลุงใจดีพูกรู้เรื่องพอจับใจความได้ ว่าคุณลุงกำลังเล่าอะไรให้ฟัง  ส่วนใหญ่ ผมจะส่งรอยยิ้มมากกว่าพูดตอบกลับบทสนทนากับคุณลุง ก่อนที่คุณมาร์คจะเข้ามาสมทบวงสนทนาของพวกเรา คุณมาร์คครับ  วันนี้ผมต้องทำอะไรบ้างครับ ก่อนที่คุณมาร์คจะขออนุญาติพาผมออกจากวงสนทนา ผมเดินตามคุณมาร์คออกมาที่เคาท์เตอร์ร้าน  ในขณะที่ น้องวิน น้องสัน คุณทอมมี่ และคุณลุงใจดีกำลังแลกบทสนทนา คุณมาร์คเริ่มสอนงานต่างๆภายในร้ายให้ผม ตั้งแต่ให้ผมใส่เอี้ยม อ้าวนี่ผมเหมือนเป็นเจ้าของร้านกาแฟเลยครับ ผมบอกคุณมาร์ค ก่อนที่คุณมาร์คจะพูดว่า เอ็กแซกรี่! ^^ คุณมาร์คสองวิธีขั้นตอนการล้างจาน การวางถ้วน แก้ว  บนชั้นวางต่างๆ ผมจัดการล้างถ้วยล๊อคแรกเสร็จ จากนั้นคุณมาร์คพาผมไปที่โต๊ะนั่งที่ลูกค้าเพิ่งเดินเข้ามา สอนวิธีการพูดในการรับสั่ง ออร์เดอร์โดยรอบแรกคุณมาร์คจะทำให้ดูก่อน และแนะนำผมเรื่องรายชื่ออาหารในร้านวันนี้ การตักซุป สอนทำ แฮม  แซนวิส และนำไปเสริฟ สนุกจัง เหมือนเป็นเจ้าของร้านกาแฟเลย หลังจากนั้นลูกค้าก็เริ่มเข้ามานร้านตลอด ผมเริ่มชินกับการเข้าไปรับออร์เดอร์ ตักอาหาร ทำแซนวิส และแฮม เวลาว่างจากการรับออร์เดอร์ ผมก็นำจานที่ชั้นวางจานที่ลูกค้าจะนำไปเก็บเองมาล้าง ชัดโต๊ะ กและมานั่งร่วมวงสนทนากับคุณลงใจดีที่กำลังนั่งคุยกับลูกค้าที่มาคนอื่น ในขณะที่ วินและสัน ไปทำงานเรียบร้อยเลย ผมได้อาศัยกิน ซุป ขนมเค๊ก ส้ม และน้ำที่ร้านซุปคาเฟนี่ฟละครับ ก่อนที่จะมี เพื่อนของคุณมาร์ค เข้ามาชายหนุ่มวัยกลางคนผมจำชื่อไม่ได้เข้ามาทักทาบกัยคุณมาร์ค กจากนั้นคุณมาร์คแนะนำผมให้รู้จัก ผมจำคร่าวว่าชื่อ เดฟ รึป่าวผมไม่แน่ใจ ขอเรียกว่าคุณเดฟหละกันครับ คุณเดฟใจดีมากกก ผมแนะนำตัวกับคุณเดฟ ผมมาจากประเทศไทยครับ อ๊าว ทำไมเลือกมาที่ นอร์ทดาโคต้าหละ?  ผมอยากเห็นหิมะครับ  ว๊าว! คุณเดฟ ชวนผมไปปั้น snow man ไปครับ ^^ ผมใส่เสื้อโค๊ชและตามลุงเดฟออกไปข้างนอกร้าน snowman ฝีมือผมกับคุณเดฟ เดฟถ่ายรูปให้ผมกับหนุ่มน้อย snow man ที่ผมปั้นขึ้นในมือถือผม และเดินเข้ามาในร้าน อวดคุณมาร์ค คุณเดฟเข้ามาคุยกับผม ผมบอกว่าอยากมาเรียนภาษาอังกฤษ ระหว่างที่ล้างจาน คุณเดฟสอนคำศัพท์ต่างภายในล่างล้างเตอร์ให้ผม แฮะๆ ลูกค้าทยอบหมุนเวียนเข้ามาในร้าย ทั้งเด็กน้อยและผู้ใหญ่ เกือบทุ่มแล้ว ลูกค้าคนอื่นหลับหมด เหลือกลุ่มเด็กน้อยไฮสคูล คนเจ็ดคน น้องวินที่ตามเข้ามาทีหลังโดยกลุ่มเด็กไฮสคูลชวนไปสูบซิกกาแรทข้างนอกร้าน คุณมาร์คกำลังจัดเก็บของในร้าน คุณเดฟกำลังจัดการกับซุปที่เหลือ และผมเช็ดโต๊ะอาหาร ร้านปิดทุ่มหนึ่ง คูณเดฟอาสาขับรถพาผมและวินไปส่งที่หอ ผมออกไปตามวิน ที่กำลังสูบซิกาแรทกับกลุ่มเด็กน้อยวันกำลังจะรุ่นนอกร้าน วินขอเดินกลับเอง สาวน้อยยิ้มทักทายเมื่อผมเดินเข้าไปหาและชวนผมสูบบุหรี่ ผมบอกว่าผมไมสูบครับ สาวน้อยตกใจ แปลกใจที่ผมไม่สูบและกล่าวขอโทษ ขอกอดได้ไหม? สาวน้อยถามผม ได้ครับ ก่อนที่เด็กน้อยจะเข้ามากอดและบายๆ ^^ ผมเดินกลับเข้ามาที่ร้าน ร่ำลาคุณมาณ์ค คุรมาร์คขอบคุณผมสำหรับงานหนักวันนี้ ผมยิ้มและยินดีครับ ซิกฉอนบายๆ แล้วตาามคุณเดฟขึ้นรถ มาส่งที่หอครับบบ  วันหน้าผมขอมาทำงานช่วยอีกนะครับ  :D

9 comments:

  1. พี่อ๊อด สวดยอดไปเลย ย ย

    ReplyDelete
  2. เฮีย เขียนเรื่องสนุกดีอ่า น่าติดตาม อ่านแล้วอยาไปมั่งอ่าาา

    ReplyDelete
  3. ขอบคุณมากครับน้อง น้องนิวและ น้องนเคน ไงก็เข้ามาทักทาย เมนต์ให้กำลังใจเฮียบ่อยๆเด้อ :)

    ReplyDelete
  4. คนที่กล่าวมาทั้งหมด ในร้านนี้ เป็นคนดี น่านับถือมากๆ ศัทธาและเชื่อมั่นในความดีนะ น้องนิว และน้อง เคน

    ReplyDelete
  5. อ ่านแ ล้ วพ ี่ห ละ อ ยากไปกะ น้อ งมากเ ลย ๆ

    ดู ทุกๆ คนเป็ นมิ ตรด ีเ นาะ ^^

    น้อ งเอ งก็เป็น คนด ีมากเ ลยนะ อุ๋ ย

    พ ี่ชื่ นชมน้อ งจริ ง ๆ ไม ่ทำ ให ้คนไ ทยเ ราเ สี ยชื่อ เล ย ^^

    น้อ งเก่ งนะ ป รั บตั วได้ ด ี เ ลยแหละ

    พ ี่เอ งก็อ ยากเห็นหิ มะ บ้ างจั ง ><

    ยั งไ งก็ สู้ๆ นะ พ ี่จะ คอ ยติดตามน้อ งตลอด

    ReplyDelete
  6. ขอบใจพี่มาก :D สรุปนี่น้องเป็นตัวแทนของประเทศเลยหรา :P

    ReplyDelete
  7. ก ้อ คนด ีศ รี thailand ไ ง !!

    ReplyDelete
  8. พี่อุ๋ย เจ๋ง สุด!!!

    ReplyDelete
  9. น่าสนุกดีนะได้เจอคนหลายแบบ

    ReplyDelete