Let's Love everything in this planet

3/19/2011

เริ่มงานวันแรก

         พอมาถึงอพาตเมนต์ คุณเริ่มงานได้วันได้วันพรุ่งนี้คะ ไดแอนกล่าวด้วยวาจาที่ผม -0- วันพรุ่งนี้เลยตอนห้าโมงเย็น งั้นผมขอตัวเข้านอนเลยหละกัน ตื่นมาหกโมงเช้า อาบน้ำ แต่งตัวเสื้อกันหนาวตัวหนา ไม่ได้ไปทำงานนะครับเพราะงานเริ่ม ห้าโมงเย็น งั้นผมขอเดินเล่นสำรวจเมืองแทบใกล้ๆซะหน่อย พอเปิดประตูออกจากอพาร์ตเมนต์เท่านั้นความหนาวเย็นก็เริ่มมาเยือนกันที เนื่องจากไม่มีถุงมือ และหมวก ทำให้ผมหนาวหูมาก เลยเอามือซุกที่กระเป๋ากางเสื้อกันหนาวและสวมหมวกจากเสื้อโค๊ดกันไว้ก่อน พอเดินไปหลังอพาตเมต์ผมได้ค้นพบว่า ข้างหลังอพาตเมนต์เป็นสวนสาธารณะที่ขาวโพลนไปด้วยหิมะและต้นไม้ที่ไม่มีใบเพราะเข้าสู่ฤดูใบไม่ผลิของที่นี่แล้ว พอผมเดินเข้าไปที่นั่นซักพัก ความหนาวทำให้หูผมเริ่มแสบ ผมเอากล้องถ่ายรูปจากมือถือมาถ่าย แต่ผมไม่ได้เอาสาย USB มาด้วยครับ ผมเดินเล่นที่สวนสาธารณะได้สักพักกระรอกตัวน้องวิ่งไต๋ต้นไม้ และบางตัวมันก็หยุดมองผมไกลๆ พอผมเดินเข้าไปใกล้มันก็วิ่งขึ้นต้นไม้หายไป นกตัวอ้วนน้อยใช้โพลงต้นไม้เป็นรังกอ่นที่จะบินจากไปเมื่อผมลองเดินผ่านบ้านของมัน อากาศสดชื่นเย็นจมูก ความหนาวเย็นและเริ่มกลายเป็นความแสบ ผมขอตัวออกมาจากสวนหิมะแห่งนี้ดีกว่า จากนั้นผมขอตัวเดินต่อไปในตัวเมืองตามถนนเว้น highway street ระหว่างทางบ้านแต่หลังหลังที่นี่เรียงกันเป็นระเบียบมาก ลักษณะเป็นบ้านหลักเล็กไสตล์ตะวันตก มีกองหิมะหน้าบ้าน บางหลังยังมีกองหิมะค้างอยู่ที่หลังคาอยู่เลย ผมเดินผ่านสวนสาธารณะอีกแห่นที่เมืองนี้มีสวนสาธารณะเยอะเหมือนกันแฮะ Bismarck ถ้าจะเปรียบแล้วก็เป็นหมือนอำเภอเมืองของจังหวัดไกลๆของประเทศไทย มีห้างสรรพสินค้าใหญ่ๆสองที่ มีมหาวิยาลัยที่หลักสูตรสี่ปีหนึ่งมหาวิทยาลัยและมหาลัยเทคโนโลยีแล้วสี่แห่ง แต่ผมยังไม่ได้มีโอกาสได้ไปเที่ยวหมาวิทยาลัยนี้เลย ผมเดินไปเที่ยวสำรวจในแถบระแวกใกล้ๆ แล้วก็เดินกลับอพาตเมนต์ประมาณสิบโมง แวะเข้ามาเล่นเนตที่ห้องสักพัก พี่อุ๋ยที่นี่มีร้ายอาหารฟรีคล้ายกับโรงเจของศาสนาคริสนะครับพวกผมไปกินทุกวันไปด้วยกันไหมครับ ผมใยกล้าปฏิเสธอาหารฟรีเล่า ไปครับ เดินจาห้องได้สักพักก็ถึงแล้ว  ภายในร้านมีแต่ฝรั่รุ่นราวคราวตาและยายเลยครับผม มีโต๊ะนั้งหกเจ็ดตัวคล้ายกับร้านอาหารเลยครับ มีคุณตานั่งเล่นโฟกซองบรรเลงเนื้อเพลงเกี่ยวกับความรักของพระเยซูล้วนๆ ที่บ้านผมแนวนี้เรียกเพื่อชีวิตนะครับคุณตา :) คุณตาคุณยายฝรั่งนั่นโต๊ะสนทนากัน บางคนก็เพิ่งเดินเข้ามาทานอาหารฟรี โดยมีคุณลงคนหนึ่งคอยเป็นคนเสริฟอาหาร ตักซุป มีผลไม้คือส้มฟรี น้ำเปล่าและเบียร์ฟรีที่นี่เขาจะดื่มเบียร์แบบสุภาพคือกินเล็กน้อยซักแก้วหลังอาหารครับ แต่ถ้าร้านนี้มาเปิดที่บ้านผมหละก็รับรองเบียร์หมดป็นถังแน่เลย ผมนั่งทานซุป แซนวิส และปิดท้ายด้วย บิสกิส กับน้องสามคน ก็มีคุณตาฝรั่งเข้ามาทักเข้ามาคุย วิน ป็นคนเดียวที่ฟังภาษาอังกฤษรู้เรื่องครับ แล้ววันหลังผมไปกินคนเดียวไม่รู้จะเป็นไงบ้างน๊า จะรอดไหมน้ออุ๋ย พอกินอาหารเสร็จ ก็เดินกลับห้อง เปลี่ยนรองเท้า เสื้อผ้า เตรียมตัวไปทำงานกัน มาบืนรอรถเมย์ที่ถนนเส้นหนึ่ง คนที่นี่เวลาใครเดินผ่านหรือสบตาเขาจะรีบทักกันทันทีซึ่งเป็นธรรมเนียมที่ดีมาก ทันทีไปถึงที่ทำงาน ก็เริ่มเลยทันที ทักอย่างรวดเร็วมาก ผมมึมไปหมด การทอดไก่ การวางไก่แต่ละแบบ รวมไปถึงการล้างจาน ที่มโหราฬมาก ฝรั่งเขาทำงานกันจริงจังทีเดียวพอรู้สึกตัวอีกที ห้าทุ่มแล้ว ใช้งานคุ้ม แต่ก็สนุกอีกแบบ แต่ปัญหาคือ ภาษาอังกฤษผมแย่มากฟังคำสั่งสื่อสารกันลำบากมากเลยทีเดียว และการวางไก่ ถาดทอดไก่หลายแบบ โอว! ค่อยๆเรียนรู็ไปนะอุ๋ย กลับถึงห้อง อาบน้ำ เข้านอนทันที Zzz :D

4 comments:

  1. สู้ๆ
    โอ๊ยยยยยยยย ฟังแล้วพี่อยากไป ><

    ReplyDelete
  2. เออ แล้วไมแกไม่ bluetooth รูปลงคอมล่ะ น่าจะทำได้นะ?

    ReplyDelete
  3. พ ี่อ ยากไป มา กกกกกกกกกกกกกกกกก

    สู้ๆ นะน ้อ ง พ ี่เ ชื่อ ว่าน้อง ทำได้

    ^^

    ReplyDelete