สนามบินเชียงใหม่ - สนามบิน อินชอน ประเทศเกาหลี

         วีซ่า!!  เมื่อไหร่สถานทูตจะส่งมาที่ไปรษณีย์ซักที  ผมได้แต่รอวีซ่าที่ได้แต่ลุ้นว่าต้อง มาทันวันที่ 16 ก่อนสี่โมง  แต่ทำยังผมต้องจองตั๋วไปกรุงเทพรอบห้าโมงครึ่ง หากไม่ทันรอบนี้เที่ยวบินมีอีกทีสองทุ่มกว่า ซึ่งถึงสุวรรณภูมิประมาณสี่ทุ่ม  ผมคงเตรียมการอะไรไม่ทัน เลยตัดสินใจซื้อตั๋วบินไปสุวรรณภูมิรอบห้าโมงครึ่ง โดยที่ไม่แน่ใจว่า วีซ่ามันจะมาไหมวันนี้  เพราะทางคลิกแอดดูเคชั่นได้จองตั๋ววันที่ สิบเจ็ดตอนเที่ยงคืนให้ ผมลองโทไปถามที่ไปรษณีย์ตั้งแต่เช้าว่า วีซ่ามารึยัง  คำตอบที่ได้คือ ยังไม่มาเลยครับ เดี่ยวอีกชั่วโมงโทรมาใหม่นะครับ  คำตอบเช่นนี้สามรอบทำให้ผมเริ่มกังลวเล็กๆว่า กูจะได้ไปไหมเนี๊ยยย!!
และรอยสุดท้ายสี่โมงลองโทรไป  คำตอบคือ  มาแล้วครับ   ต้า แคท และหลิว บึ่งรถไปไปรษณีย์แม่ปิงทันที  รถติ๊ดด โอว!  ถึงไปรษณีย์ปาเข้าไปสี่โมงแก่ๆมากๆ จอดรถที่ไปรษณีย์วิ่งง อุ๋ย! เสร็จแล้วต้าพาบินนรถไปสนามบินเชียงใหม่ ทันที ถึงห้าโมงเกือบครึ่ง ขึ้นเครื่องเป็นคนสุดท้ายยย!!!  โดนพี่แอร์แอบว่าเบาๆ แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี ถึงสนามบินสุวรรณภูมิจนได้ เห๊อ!! ^^" พอถึงสนามบิน เช็คอินตั๋วไปยังสนามบินอินชอนทันที ไปแลกเงิน US ดอลล่า เรียบร้อย  เพื่อนปุ๊ก กะเจ๋ง บอล พี่อะตอม แวะมาส่งซักเล็กน้อยก่อนแยากย้าย ไปกินข้าวเย็นฟรีจากพี่รหัสอะตอม เยี่ยมไปเลยย! วันนี้ผมกินข้าวฟรีมาทั้งวัน เมื่อเช้าร้านอาหารมังสวิรัสป้าบูรณ์ที่ผมไปกินประจำ เมื่อป้ารู้ว่าผมจะเดินทางวันนี้ ป้าไมมีอะไรให้นอกจากคำอวยพร และอาหารฟรี ขอบคุณป้าบูรณ์และพี่อะตอมมากนะครับ พอแยกจากพี่อะตอม พี่สาวกะแฟนหนุ่มก็แวะมาหา ล่ำลากันสักพัก ก่อนที่ผมจะแยกย้ายไปทำภาระกิจต่าง ผ่าน ตม. ตรวจข้าวของเรียบร้อยแล้วก็เดินมารอ ที่ ประตูขาออก ขณะนั่งรอ ก็มีป้าคนหนึ่งเข้ามาเาคุยกะผม ป้าเป็นผู้หญิงที่ใจดีมาก คุยเรื่องต่างๆ นานา ป้าเป็นเจ้าของร้านอาหารที่ที่อเมริกา ชื่อว่า Thai Basil ที่รัฐ VA ป้าให้นามบัตรผมมา บอกว่าถ้ามีโอกาศมาแวะร้านป้านะ ถ้าหากผมมาทำงานที่รัฐเดี่ยวกันจะรับเข้าเป็นพนักงานเลย  วันนี้ผมเจอคนใจดีทั้งวัน โอเค! เที่ยวคืนแล้ว เครื่องบินจะออกเดินทางผู้โดนสารขึ้นเครื่อง ผมได้ที่นั่ง 47A ติดหน้าต่าง และมีคนไทยที่นั่นข้างผมอีกสองคนเป็นแฟนกันทำงานที่อเมริกา ทั้งสองคนใจดีมาก สอนวิธีเปิดหน้าจอ วิธีเล่นเกมส์ ดูหนัง ฟังเพลง จาก จอข้างห้าเบาะ ว๊าว!! ไฮโซอิหลี  ในทันทีที่เครื่องบินกำลังจะวิ่งบนรัวเวย์  ใจผมมันบอกว่า  เวลาของผมกำลังจะเริ่มขึ้นแล้วว เครื่องบินเริ่งความเร็ว ขึ้นเรื่อยๆ จนใจที่สุดก็บินพ้นแผ่นดินประเทศไทย ขึ้นสู่อากาศ ผมขอมอง แผ่นดินไทยจนสุด จนกว่าจะมองไม่เห็นอีกก  พอแผนภาพประเทศแผ่นดินเกิดของผมลับสายตาไป  ผมก็หันหน้าเข้ามาที่เจ้าจอ LCD ทัชกรีน บนหน้า (สายการบิน Korean airline ทุกที่นั่งจะมีจอ LCD ทัชสกรีน และหูฟังแจกทุกที่นั่ง) ผมคุยกะพี่สองคนซักเล็กน้อยถึงเป้าหมายการเดินทางคนพี่สองคน จากนั่นก็ขอเวลาเป็นส่วนตัว ดูภาพยนต์ตัวอย่างหลายเรื่อง เปิดเพลงฟังชิวๆ ^^ สายหาก็หันมองออกนอกหน้าต่างเครื่องบิน ภาพที่เห็นช่างสวยงาม และน่าประทับใจมาก  ภาพของดวงจันทร์กำลังเปล่งแสงสีเหลืองนวลกระทบกับยอดปุยเมฆ ซึ่งไกลสุดลูกหูลูกตา ราวกับทะเลปุยเมฆที่ประทบแสงจันทร์ ฟังเพลง โอววว ผมประทับใจจริงครับ ไม่เคยมองเห็นดวงจันทร์ใกล้ขนาดนี้มาก่อน  จนผมเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้  ตอนมาอีกที แสงจันทร์ที่เห็นเปลี่ยนเป็นแสงอาทิตย์ ทำหน้าที่แทน ทำให้มองเห็น ทะเลเมฆที่ชัดขึ้น แอร์ฮอสเตต แสนสวย แจกอาหารเช้า ผมขอเป็น ข้าวต้มสาหร่าย มีผลไม้สามชิน น้ำเป่า และขิงดองมั้งไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร ข้าวต้มอร่อยมากครับ ผมกินไปหมดกล่องเลย พอกินเสร็จลองมองออกไปนอกหน้าต่างซักนิดหน่อย  ภาพที่มีแต่ทะเลเมฆ เริ่มค่อยจางหายไป เปลี่ยนเป็นภาพ พื้นดิน รายกับผมกางแผนที่ประเทศเกาหลีสามมิติเลย ภาพที่เป็นไกลๆๆ เริ่มชัดขึ้น จรกระทั่งเห็นบ้านคน รถวิ่ง เมื่อ กัปตันบอกว่า อีกสี่สิบนาที เครื่องบอนจะลงจอกที่ สนามบินนานาชาติอินชอน ประเทศเกาหลี ขณะนี้ อุณหภูมิที่ภาคพื้นเกาหลี ติดลบ 1 องศาเซลเซียส โหว! พอเครื่องบินลงจอนเทียบท่า ผู้โดนสารก็เดินลงมาจากเครื่องบิน เข้าสู่ที่ตรวจหนังสือเดินทาง สัมภาระต่างๆ และสำหรับผู้โดนสารที่รอเปลี่ยนเครื่องอย่างผม มาดู gate ที่รอจะเปลี่ยนเครื่องบนจอมอนิเตอร์ยักค์เรียบร้อย  17.50 น. โหว  ก่อนหน้าที่จะลงจากเครื่องพี่สองคนแนะนำให้ผมลองไปหาทัวร์สำหรับผู้โดยสารที่จะเปลี่ยนเครื่องเพื่อไปเที่ยวในตัวกรุงโซว ใกล้ๆ ครึ่งวัน แต่ผมขอยังไม่ดีกว่าเพราะเป็นการเดินทางครั้งแรก กลัวหลงและกลัวกลับมาไม่ทันเวลา    ตอนที่ที่เกาหลี เวลา 10.55 น. ที่ประเทศไทยคงเวลา 8.43 น. อีกเจ็ดชั่วโมงผมจะทำอะไรดีเว้ ดีที่ผมเอาโน๊ตบุคมาด้วยเลยเดินมารอที่ Gate 24 ซึ่งเป็นที่ที่ผมจะต้องรอเปลี่ยนเครื่อง สนามบินที่นี่มี อินเตอร์เนต free wifi  โชคดีหน่อย ผมก็เลยมานั่งเล่นอินเตอร์เนตที่นี่ แต่ก็ยังไม่ได้ออกไปนองตัวอาคารสัมผัสกับอุณหภูมิลบหนึ่งองศาของเกาหลีเลย เพราะใจตัวอาคารคงมีฮีตเตอร์ ผมรู้สึกเย็นสนเนตบายดี  ไงไว้หลังจากเล่นเนตเบื่อแล้วค่อยออกไปข้างนอกสำรวจสนามบินอินชอน ที่ได้รับรางวัลสนามบินที่ดีเด่นติดอันดับโลกลองดู