คุณลุง John และคุณป้า Louie สองสามีภรรยาผู้แสนน่ารัก

               วันนี้เป็นวันหยุด Day off ของผม  ผมตื่นสายไปหน่อย วันนี้ผมตั้งใจจะไปเยี่ยมคุณจอห์นและภรรยาที่บ้านตามที่คุณลุงเคยชักชวนไว้ ตื่นเต้นน่าดูแฮะ เมื่อคืนผมทำการบ้าน โดยเข้าไปค้นในอินเตอร์เนตเกี่ยวกับ Topic หัวข้อที่ใช้คุยในเวลาอาหาร หรือ Teatime ของคนอเมริกา รวมไปถึงบทสนทนาต่างๆ ขนาดนั้นเลยย บ่ายสามโมงกว่าแล้วออกจากบ้านพร้อมความหิวเล็กน้อยและไม่ลืมที่จะหยิบของฝากจากถนนคนเดินเชียงใหม่ เป็นที่ขั้นหนังสือทำมือสองอันใส่ในกระเป่า ลองแวะไปที่ร้านซุปคาเฟ่ซักหน่อย ก่อนที่จะเดินกลับมายังบ้านคุณลุงจอห์น สีฟ้าสดใสของท้องฟ้า ตัดกับสีขาวของปุยเมฆ แสงแดดเริ่มมาเยือนเมืองนี้แล้ว พร้อมกับลมพัดเอื่อยๆ  ผมเดินผ่านสวนสาธารณะ และบ้านเรือน อันแสนสงบ  สีขาวโพลนที่เคยเห็นกลับปรากฏเป็นสีเขียวของสนามหญ้า และต้นไม้ที่ไม่มีใบปรากฏเห็นกิ่งก้านแตกแขนงตั้นแต่ลำต้น กิ่งหลัก จนแขนงกิ่งปลายสุดอย่างชัดเจนกำลังเตรียมใบไว้ผลิ ในฤดูนี้ที่ใกล้เข้ามา "กรี๊งงๆ" เสียงกริ่งดังสองสามครั้ง แต่เหมือนไม่มีสัญญาณตอบรับจากคนในบ้าน ผมยืนรอสักพัก เห็นป้ายหน้าบ้านเขียนไว้ว่า " Whole person recovery center" พร้อมกับอักษรตัวเล็กข้างล่าง เพื่อบรรยายบอกรายละเอียดของห้วข้อข้างต้น แอะรึว่าคุณจอห์นจะเป็นหมอรึป่าวหน้า แอะสักพัอนี่เป็นคลินิคของคุณลุงจอห์น ผมรอสักพักไม่มีสัญญาณตอบกลับ ลองไปกดกริ่งประตูด้านข้าง ไม่มีสัญญาณตอบกลับผมจะกลับดีไหมน๊า ก่อนกลับ ลองเคาะประตูสักที ประตูเปิดออกพร้อมกับคุณลุงจอห์นนั่นเอง คุณจอห์นเชิญผมเข้าไปข้างในบ้าน ทักทาย เฉยผมดื่นน้ำ โดยคุณลุงเปิดตู้เย็นให้ผมเลือก ว๊าว ในตู้เย็นที่บ้านลุงเหมือนกับร้านขายขอเลยแฮะมีน้ำทุกยี่ห้อ แสดงถึง ที่บ้านของลุงน่าจะมีคนเข้ามาตลอด บรรยากาศภายในบ้านของคุณลุงเป็นไตล์ตะวันตก พร้อมกับโต๊ะทำงาน ผมถามด้วยความสงสัย คุณจอห์นเป็นหมอหรอครับ ผมเป็น counselor หรือเป็นที่ปรึกษาเกี่ยวกับคนที่ติดสุราหรือ alcoholism โดยใช้ชั้นล่างขอบ้านเป็นคลินิครับปรึกษาเกี่ยวกับผู้ป่วยหรือผู้ที่มีปัญหา  alcoholism ขณะที่ผมกำลังคุยกับคุณลุงจอห์นอยู่นั้น ภรรยาของลุงก็เดิงลงมาจากชั้นบนของบ้านเข้ามาทักทายคุณจอห์นแนะนำให้ผมรู้จักกับเธอ คุณป้าเป็นคนน่ารักและจิตใจดีมาก ทั้งสองคน ผมยื่นที่ขั้นหนังสือให้ ทั้งสองดีใจมาก คุณป้าชวนผมคุยเรื่องต่างๆ เธอเล่าถึงความบังเอิญว่าเธอมีหลานสะไภ้เป็นคนไทย ชื่อ นูนี่ เธอชวนผมไปดูแผนที่และชวนคุยเรื่อราวต่างๆเกี่ยวกับประเทศไทย อเมริกา บทสนทนาของเธอช่างเป็นกันเองและรอยยิ้มจากใบหน้าของป้าแสดงความเป็นมิตรอย่างมาก เธอพยายามติดต่อคุณนูนี่ เพื่อที่จะให้เขาได้รู้จักกับผม ผมคุยกับคุณนูนี่ แนะนำตัว รวมถึงเหตุการณ์ที่ทำให้ผมได้รู้จักกับคุณลุงคุณป้าทั้งสองคนให้คุณ นูนี่ ฟัง ผมแสดงความยินดีที่ได้รู้จักกับคุณนูนี่ ก่อนที่จะยื่นโทรสับไปให้คุณป้า Louise คุณลุงคุณป้าทั้งสองชวนผมคุยเรื่องต่างๆ รวมถึงความเป็นไปเป็นมาของผมที่มาที่อเมริกา เรื่องราวที่ผมเตรียมมาเมื่อคืน ถูกบทสนทนาของคุณป้ากลบมิด แทบไม่ได้นำมาใช้เลย พอคุยได้สักพักสองสามีภรรยาชวนผมไปกินข้าวที่ร้านอาหาร ยินดีครับผมม ก่อนที่คุณป้าจะขอตัวไปแต่งตัวข้างบนบ้านก่อน ผมกัยคุณจอห์นเดินไปที่รอโรงรถ โหวประตูโรงรถของคุณลุงใช้ระบบ รีโมตอัตโนมัติเปิดเลื่อน ไฮเทคมาก :) คุณลุงขับมารับป้าหน้าบ้าน ทั้งของพาผมไปยังร้านอาหาร โหวว นานมากทีเดียวที่ผมไม่ได้กินอาหารดีขนาดนี้ ปกติผมกินแต่ไก่กับมันบดที่ เคเอฟซีโดยมีเวลา สิบห้านาทีขณะพักเบรคเท่านั้น ร้านอาหารปุ๊ฟเฟ่ไสตล์อเมริกัน พร้อมอาหารหลากหลายชนิดทั้ง คาวและหนาว คุณลุงคุณป้า เดินพาผมแนะนำอาหารต่างๆ ผมช่างโชคดีอะไรขนาดนี้ ผมขอบคุณคุณลุงคุณป้าอย่างซาบซึ้ง ทั้งสองก็ดีใจที่พบผม และทั้งสองน่ารักมาก ขณะรับประทานอาหารที่โต๊ะแสดงความสวีตผมแอบมองแล้ว ยิ้มในใจ น่ารักจริงๆคู่นี้ ทั้งสองเล่าว่า เขาไม่มีลูก เอ๋หรือผมฟังผิดน๊า แต่ก็น่าจะประมาณนั้น มื้อนี้วิเศษมากครับ :) ตบท้ายด้วย ไอครีม ก่อนที่คุณลุงคุณป้าและผมจะออกจากร้าน และมุ่งสู้บ้านของทั้งสอง เหมือนกับจะนัดคนไข้ไว้ คุณป้าบอกให้คุณลุงพาผมไปส่งที่บ้าน ไม่เป็นไรครับผมเดินกลบได้เพราะหอผมอยู่ตรงข้างฝั่งถนนเยื้องไปหน่อยเดียว ผมซาบซึ้งมากครับบ ไม่รู็จะตอบแทนยังไง ถ้ามีโอกาศมาเที่ยวเมืองไทยอย่าลืมติดต่อผมมานะครับ  ขอบคุณคร๊าบบ :)