คุณลุงที่สี่แยก

 สองวันพฤหัสบดีที่แล้วผมทำงานกะเช้าเสร็จบ่ายโมงครึ่ง ทำอีกทีก็ตอนบ่านห้าโมงเย็น มีเวลาอีกเยอะแฮะ ผมเดินไปที่ Dan's supermarket เพื่อไปซื้อบัตรเติมเงินมือถือที่ตอนแรกเราสามคน รวมเงินกันซื้อมือถือถูกๆสักเครื่องไว้ใช้ ขณะที่ผมกำลังจะข้ามถนน มองเห็นชายวัยประมาณห้าสิบได้ ยืนถือป้ายป้ายหนึ่งอยู่ตรงสี่แยก พร้อมกับประเป๋าเดินทางเก่าๆ สองใบ ผมมองจากไกลๆ พอจะรู้ว่าชายคนนี้ต้องการความช่วยเหลืออะไรสักอย่าง บางทีอาจจะเป็นขอให้คนที่ขี่รถผ่าน ขอเดินทางไปด้วย หรือว่าเขาต้องการเงินรึป่าว ขณะที่รถหลายคันกำลังจอดติดไฟแดงอยู่นั้น ไม่มีคันไหนที่จะเข้ามาถามหรือ ตอบรับกับป้ายที่ลุงถืออยู่ ผมเดินเข้าไปไกล แต่หนึ่งอยากเดินเข้าไปหา แต่อีกใจหนึ่งก็ไม่กล้า ผมเดินผ่านกรายห่างๆ พออ่านป้ายที่ลุงาน่าถืออยู่บ้าง ว่าลุงไม่มีเงิน ที่จะกลับบ้าน และก็อะไรหลายอย่างผมก็แปลไม่ค่อยออก และมีคำลงท้ายเขียนว่า Thank God ผมเดินผ่านไปที่ Dan 's supermarket ก่อน ซื้อบัตรเติมเงิน ผมเดินกลับมาอีกรอบยังเห็นลุงยังยืนถือป้ายอยูที่เดิม ผมยังมีความรู้สึดอายอยู่บ้างถ้าจะเดินไปหาลุงที่ตรงสี่แยก ขณะที่ผมเดินเข้าไปใกล้ ลุงก็เดินไปนั่งที่หลังถังผมคิดว่าน่าจะเป็นถังขยะหลังอาคาร (ถังขยะทีนี่ไม่เหมือนบ้านเราเป็นถังที่ใหญ่และดูมิดชิดไม่ได้ดูรันทดนะครับ) ลุงไปนั่งพักสูบบุหรี่ในจึงผมเดินเข้าไปใกล้ คิดว่าทำไมเขามีเงินซื้อบุหรี่สูบนะจะดีไหมน๊าที่จะเข้าไปหาเขาจะเป็นคนดีรึป่าว ผมเดินผ่านลุงไปได้สักพัก ผมคิดว่าในเมื่อคนอีกคนกำลังขอความช่วยเหลือ เราไปอาศัยกินอาหารที่ร้านซุปคาเฟ่ ที่เป็นของศาสนาคริสซึ่งเขานับถือพระเจ้า และป้ายลุงเขียนบอกว่า Thank God ผมจะไม่เข้าไปหามันดูเหมือนผมจะใจดำเกินไป เราทำความดีอย่าไปกลัวเขาจะทำร้าย ผมตัดสินใจเดินย้อนกลับไป เดินเข้าไปหาลุง ผมทักลุง ลุงทักผมตอบ ผมนั่งขุกเข่าลงข้างลุงที่กำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ ผมบอกกับลุงว่า ผมเห็นลุงยืนถือป้ายที่สี่แยกนานแล้ว ลุงเป็นยังไงบ้าง ลุงยิ้มกลับผมบอกว่า เขาหลายอย่างแต่ผมฟัภาษาอังกฤษยังไม่แข็งแรงพอจะจับใจความได้ว่า เขาต้องการเงินค่ารถกลับบ้านเขาบอกว่าบ้านเขาอยู่ที่  ผมจำชื่อไม่ได้และผมไม่รู้ด้วยว่าอยู่ไกลจากเมืองนี้เท่าไหร่ ลุงผมขออ่านป้ายลุงได้ไหม ลุงบอกว่าได้เลย ผมหยิบป้ายที่เป็นลังกะดาษ ก็พอจะจับใจความได้  ลุงถามผมว่าอ่านออกไหม ผมบอกว่า ออกห้าสิบเปอร์เซนครับ ลุงแปลทีละคำให้ผมฟัง ลุงบอกว่าลุงเคยผ่าตัดหลังมาและยืนเปิดหลังให้ผมดู โหวรอบแผลผ่าตัดยาวตามแนวกระดูกสันหลังเลย ไม่ว่าลุงจะดีหรือไม่ได้ผมก็ไม่รู้ แต่ขณะที่คุยลุงก็ยิ้มกับผมคุยดี ผมบอกว่าลุงต้องการเงินหรอครับ ผมยืนเงินให้ลุง 3 ดอนล่า เพราะผมก็ไม่ได้มีเงินมากมายเท่าไหร่ ผมถามลุงว่าค่ารถเท่าไหร่ และตอนนี้มีเงินเท่าไหร่แล้ว ลุงบอกผม ค่ารถ แปดสิบกว่าเหรีญย ตอนนี้มีเงินเท่าไหร่ผมฟังไม่ค่อยออกแต่รู้ว่ายังไม่พอ ผมก็ไม่มีเงินมาก ผมให้เงินลุงเพิ่มอีกสองดอลล่า จะได้เป็นห้าดอลอย่างน้อยก็เพิ่มเติมลุงได้บ้าง ลุงถามผมว่ามาจากไหน ผมมาจากประเทศไทยครับ ลุงรู้จักไหม ลุงรู้จักแล้วก็พูดอะไรหลายอย่างแต่ผมจับใจความไม่ได้ ยังไงก็ตาม ก่อนกลับผมบอกลุงว่า ผมโชคดีที่ได้เจอลุงนะครับ ลุงบอกว่าขอบคุณมาก ก่อนที่จะยื่นมือข้างหนึ่งขึ้นมา ผมจับมือลุงไว้ด้วยสองมือผมแล้วบอกลุงว่า ขอให้ลุงโชคดีนะครับ ลุงตอบผมว่า  ก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น ผมยิ้มและเดินกลับไปที่ในห้างนั่งรอที่โวฟาตัวเดิม ผมรู้สึกดีใจที่ผมตัดสินใจเดินเข้าไปหาลุง ไม่ว่าป้ายที่ลุงเขียนจะเป็นความจริงรึป่าวอย่างน้อยผมก็ได้ชนะใจตัวเองที่ตัดสินคนอื่นไม่ดีล่วงหน้า ขอบคุณลุงมากครับบ  ขอให้ลุงโชคดี